شیخ عباس هاتف قوچانی در سال ۱۲۹۲ شمسی در روستای گوزل آباد قوچان به دنیا آمد استعداد بی‌نظیر و عشق و علاقه او به تحصیل، پدر را واداشت که شیخ عباس را به حوزه‌ای در شهر قوچان بفرستد. او در سن سیزده سالگی وارد مدرسه عِوَضیه قوچان شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در همان سنین کودکی وارد حوزه علمیه قوچان شد و بعد از یاد گرفتن مقدمات با گرفتن اجازه از پدرش و علیرغم نگرانی مادر بزرگوار خود به حوزه علمیه مشهد رفته و سطوح عالیه درس حوزه را در مشهد گذراند.۱
پیر را بگزین که بی پیر این سفر *** هست بس پر آفت خوف و خطر
آن رهی که بارها تو رفته ای *** بی قلاوز اندر آن آشفته ای
پس رهی را که ندیدستی تو هیچ *** هین مرو تنها ز رهبر سر مپیچ
گر نباشد سایه او بر تو گول *** بس تو را سرگشته دارد بانگ غول
غولت از راه افکند اندر گزند *** از تو داهی تر در این ره بس بدند
از نُبی بشنو ظلال رهروان *** که چه شان کرد آن بلیس بد روان
صد هزاران ساله راه از جاده دور *** بردشان و کردشان ادبیر و عور
(مولوی، مثنوی)
استاد سلوکی بر دو نوع استاد عام و خاص است. بر اساس توحید افعالی فاعل قریب هر فعلی که در جهان تحقق می‌پذیرد، خداوند است، در نتیجه راهنمای سفر به سوی خداوند ذات مقدس پروردگار است و دیگر هادیان راه، جلوه‌های هدایتگری خداوند هستند. پس هدایتگری اولاً و بالذات از آن خداوند است و ثانیاً و بالعرض از آن دیگران است مانند انبیا و اوصیا. در این مقاله میتوانید با ضرورت استاد در سلوک و راه شناخت آن، همچنین تفاوت استاد عام و خاص آشنا شوید.
ابوالمعالی ابن ابی بکر عبدالله بن محمد بن علی بن علی المیانجی مشهور به عین القضات هــمــدانــی می باشد. جد او ابوالحسن علی بن الحسن میانجی، قاضی همدان بوده و در همدان کشته گردید
ولادت
حاج سید علی آقا قاضی فرزند حاج سید حسین
قاضی است. ایشان در سیزدهم ماه ذی الحجه الحرام سال ۱۲۸۲هـ.ق. از بطن دختر
حاج میرزا محسن قاضی، در تبریز متولد شد و او را علی نام نهادند، بعد از
بلوغ و رشد به تحصیل علوم ادبیه و دینیه مشغول گردید و مدتی در نزد پدر
بزرگوار خود و میرزا موسی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی درس خواند.
بسم الله الرحمن الرحیم
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد ٭٭٭ وجود نازکت آزرده ی گزند مباد...
سلامت همه آفاق در سلامت توست ٭٭٭ به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد...
با انتشار اخباری مبنی بر حضور علامه حسن زاده آملی در بیمارستان، شایعاتی درباره وخامت حال این استاد عرفان در شبکه های اجتماعی دست به دست شد که به هیچ وجه صحت ندارد.
آیت الله حاج میرزا عبدالکریم حق شناس تهرانی در سال 1298 شمسی در خانواده ای متدین در تهران متولد شدند. نام پدرشان علی و نام خانوادگیشان صفاکیش بود، و پدر در فرمانداری آن روز تهران صاحب منصب بود و به همین جهت به علی خان شهرت داشت. او سه فرزند داشت ولـّی،کریم و رحیم. منزل مسکونی پدریشان در خیابان عین الدوله یا ایران کنونی قرار داشت که جزء محلّات نجیب تهران بود. پدر در ایّام صباوت فرزندان خویش وفات یافت ؛ ولی مادرشان تا آن زمان که ایشان به سن پانزده شانزده سالگی برسند در قید حیات بود.
یکی از شخصیتهای بسیار ممتاز و برجسته ای هستند
که در دوره رضا خان سهم بسیار ارزشمند و کم نظیری در تعلیم ، پرورش و زنده
نگهداشتن اعتقادات مذهبی مردم داشتند . جناب زاهد بر اثر تزکیه نفس به آن
چنان درجه ای از نورانیت و صفای باطن رسیده بود که بسیاری از علمای آن
[…]
مادرم با آنکه از شاهزاده‌های قاجار بود، با درآمد کمی که پدر داشت زندگی می‌کرد و هیچوقت اعتراضی نداشت. فکر نمی‌کنم هیچوقت از پدرم چیزی خواسته باشد…
کاشان از اولین شهرهای ایران است که مردمانش مذهب شیعه اختیار کردند و ارادت ویژه ای به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ارادت داشته و دارند.تاریخ اسلام شاهد این مدعا است، برای نمونه: روزی اهالی این شهر نماینده ای ، خدمت امام باقر(علیه السلام) فرستادند و در عریضه خود از امام (ع) درخواست ارسال نماینده ای نمودند. حضرت باقر(علیه السلام) ،فرزند خود "علی(ع)" را به کاشان فرستادند که امروز،مضجع و مرقد شریف این امامزاده بلافصل در مشهد اردهال ،زیارتگاه عاشقان خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) است.
