چکیده
موضوع این نوشتار وحدت وجود در عرفان ابن‌عربی است. نویسنده پس از بیان معنای وحدت وجود از دیدگاه عرفا، گزارشی از نظریات مطرح دربارة وحدت وجود را ارائه کرده است.
در پایان نیز به برخی تمثیل‌های عرفا و فلاسفه در این مسئله اشاره شده است.
منبع: حکمت عرفانی؛ تحریری از درس‌های عرفان نظری استاد سید یدالله یزدان‌پناه ، صفحهٔ ۱۷۹ تا ۲۰۰
دیدگاه عرفا در وحدت شخصی حاوی دقت‌های فراوانی است که اندکی غفلت، انسان را از مقصود اصلی دور می‌سازد و چه بسا آدمی را در مسیر برداشت‌های بسیار نادرست از کلام عرفا قرار می‌دهد.از همین رو اهل عرفان برای انتقال مقصود خود از تمثیل‌های متعددی بهره برده‌اند که برخی از آن را در این نوشتار ملاحظه می‌کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه
این مطالب توسط ]یکی از شاگردان حضرت استاد ، کمیلی خراسانی[ تهیه شده است و انگیزه مولّف از آنجای بود که کتابهای بسیاری در سیروسلوک نوشته شده است ولی متاسفانه کتابی جامع که هم در گیرنده مطالب عرفان نظری(مطالبی که سالک باید در سیروسلوک خود حتما بداند) وهم در عرفان عملی (مطالبی که سالک در انجام آن باید تلاش کند ) باشد کمتر دیده می شود این مطالب با مشورت و تحت اشراف استاد تهیه شده واز مطالب وکتابهای ایشان حداکثر استفاده راکرده ام وهمچنین از سیره و کتابهای بزر گان سیر وسلوک همچون علامه ملّاحسینقلی همدانی –علامه قاضی-و استاد بزرگوار حضرت سید هاشم حداد که عمری خالصانه در این وادی فعالیت داشته اند استفاده شده است.
به گزارش سرویس علمی- فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، این اثر کتابی درسی در حوزه عرفان اسلامی است که برای آموزش های غیر ضروری و به صورت پودمانی و خود آموز شکل گرفته است.
ابوسعید ابوالخیر گفت: تصوف دو چیز است، یک سو نگریستن و یکسان زیستن.
و گفت این تصوف عزتی است در دل، و توانگری است در درویشی، و خداوندی است در بندگی، سیری است در گرسنگی، و پوشیدگی است در برهنگی، و آزادی است در بندگی، و زندگانی است در مرگ، و شیرینی است در تلخی.
