بهانه های فرار از روزه

گاهی بعضی از افراد را می‌بینیم که جور دیگری با روزه ماه مبارک رمضان برخورد می‌کنند طوری که انگار این ماه مبارک برای تنبیه و تعذیب ما آدم هاست در حالی که همه می‌دانیم این ماه یک فرصت طلایی برای ماهاست که بتوانیم از رحمت و مغفرت فوق العاده خداوند برخوردار بشویم.

مثل اینکه تعدادی دانش آموز در یک نوبت امتحان داده‌اند و عده‌ای قبول شده‌اند، عدهٔ دیگر مردود. از طرف مدرسه فرصت دیگری به آن‌ها داده شده است تا قبول شدگان بتوانند معدلشان را هرچه می‌توانند بالا‌تر ببرند و مردودین هم از این فرصت طلایی استفاده کنند بلکه قبول بشوند.

اما عده‌ای بچه تنبل که صلاحشان را نمی‌دانند و فکر می‌کنند این درس خواندن نه تنها سودی به حالشان ندارد بلکه باعث آزار و اذیتشان می‌شود و آن‌ها را از تفریح و بازی و خوشی باز می‌دارد.

این گونه افراد:

۱- یا به زور روزه می‌گیرند و مدام شکایت می‌کنند که -معاذ الله- این چه ماهی است آخر، مُردیم دیگه، کی تموم می‌شه این ماه برکت!!! مانند بچه‌ای به زور پدر و مادر مدرسه می‌رود و همیشه دنبال چاره‌ای برای گریز از مدرسه است.

۲- و یا معاذ الله روزه نمی‌گیرد و با افتخار می‌گوید روزه نیستم. و چیزی هم بند روزه داران می‌کند گویی - پناه برخدا - روزه داران احمقند که طول روز گرسنگی و تشنگی را تحمل می‌کنند. = دانش آموزانی که ترک تحصیل کرده‌اند و درس و مدرسه را سخره می‌گیرند.

۳- یا اینکه بهانه می‌کنند مریض هستم مثلا روزه می‌گیرد اندکی سرش درد می‌کند و... آن را مجوز روزه خواری  می‌کند در صورتی که فقط تعداد معدودی از بیماری‌ها هستند که طبق تشخیص طبیب حاذق و متعهد نباید روزه بگیرند؛ جالب اینکه هستند افرادی که درد دست و پا را را بهانه می‌کنند و می‌گویند بیماریم. = دانش آموزی که به هر بهانه‌ای می‌خواهد از زحمت درس خواندن فرار کند.

۴- عده‌ای هم می‌گویند وقتی روزه می‌گیرم ضعف می‌کنم منظورشان این است خیلی گرسنه و یا تشنه می‌شوم پس نمی‌توانم روزه بگیرم انتظار دارند هم روزه بگیرند و هم گرسنگی و تشنگی نکشند = دانش آموز مذکور بند قبلی

۵- اما عده‌ای دیگر سختی شغل و کارشان را بهانه می‌کنند. که با گرمای هوا و سنگینی کار نمی‌توانند روزه داری کنند. بنابراین از اول ماه رمضان نیت روزه خواری می‌کنند. در حالی که:

اولا روزه را خداوند زمانی واجب کرد همه شغل‌ها سخت بودند و شغل راحتی وجود نداشت مانند کشاورزی و آهنگری و... و در مکانی واجب کرد که گرمای بسیار طاقت فرسا دارد. و مسلمانان صدر اسلام با همین حال روزه و گرمای حجاز گاهی روز‌ها در نبرد با کفار بودند.

ثانیا کسانی که بنا بر اقتضای شغلشان نمی‌توانند روزه بگیرند جایز نیست از اول ماه مبارک رمضان نیت روزه خواری کنند باید هر روز نیت روزه بکنند و روزه بگیرند و هر موقع در طول روز احساس کردند که واقعا نمی‌توانند روزه را ادامه بدهند و با این وضعیت حتما از پا درخواهند آمد روزه یشان را - طبق فتوای مراجع تقلید - افطار کنند. = دانش آموزانی که سختی درس خواندن را بهانه ترک تحصیل می‌کنند.

90/06/01