برکات سحر از کتاب مقالات تزکیه استاد شجاعی با اضافات

سحر نیز از اوقات مخصوص شب، ساعت پر برکت، و وقت خاصّ امیدواران است. اسرار این وقت خاصّ و برکات آنرا نمى‏ شود به گفته آورد.
ابواب رحمت حقّ در «سحر» باز است، و لحظات آن لحظات رحمت است. در همین وقت مبارک است که حوایج بزرگ برآورده مى‏شود، ارزاق ظاهرى و باطنى تقسیم مى‏گردد، مشکلهاى پیچیده بر طرف مى‏شود، سختیها آسان، معّماها حلّ مى‏گردد، و موانع از میان بر مى‏خیزد.
نگرانیها و نا امیدیها در این وقت مبارک مبدّل به آرامشها و امیدها مى‏شود، دردها درمان مى‏گردد، و غصّه‏ها از میان مى‏رود. و از همه بالاتر اینکه راههاى وصول در این ساعت مبارک به روى سالکان باز، و مسالک غیبیّه بر آنان آشکار مى‏گردد، و مى‏شود آنچه باید بشود.
سالکان را این وقت مبارک، وقت امید و انتظار است. امید رحمت دارند، و انتظار عنایت. بهترین وقت شب براى نماز، براى ذکر، براى فکر، براى تلاوت قرآن، براى سجده، براى دعا، براى توبه و استغفار، و بالاخره براى عبادت و سیر، و انقطاع و خلوت است.
اینجا نیز لازم است سالک این وقت را از دست ندهد، و خواب و استراحت، و امور خود را به نحوى تنظیم کند که در این وقت پر برکت بیدار و فارغ براى عبودیّیت باشد.
به یک روایت در خصوص «سحر» و برکات آن اشاره مى‏کنیم.
امام باقر سلام اللّه علیه مى‏فرماید:
«انّ اللّه عزّوجّل یحبّ من عباده المؤمنین کلّ دعّاء، فعلیکم بالدّعاء فى السّحر الى طلوع الشّمس فانّها ساعة تفتح فیها أبواب السّماء و تقسم فیها الأ رزاق و تقضى فیها الحوائج العظام»
یعنى «خداى عزّوجلّ از بندگان مؤمن خود هر آن بنده‏اى را دوست مى‏دارد که زیاد دعا مى‏کند. پس، بر شما باد دعا در سحر تا طلوع آفتاب، زیرا که این ساعت، ساعتى است که در آن ابواب آسمان باز مى‏گردد، و روزیها در آن تقسیم، و حوایج بزرگ بر آورده مى‏شود».
چه مبارک ساعتى؟! پس، این ساعت و لحظات آن را به خواب و به غفلت بگذران. توجّه داشته باش در ساعتى قرار گرفته‏اى که ابواب عفو و مغفرت، و فیض و رحمت باز است. هوشیار باش که روزیهاى جسمها و جانها تقسیم مى‏شود، و هر کسى به اندازه کشکول گدایى، و !پیمانه فقر خویش اخذ مى‏کند. با امید و همّت بالا قدم پیش بگذار که خواسته‏هاى بسیار بزرگ را برآورده مى‏سازند.
با که گویم در همه ده زنده کو
سوى آب زندگى پوینده کو
(دفتر پنجم مثنوى)

علامه حسن زاده آملی:
برادرم نعمت بیداری،روزی هر بی سر و پا نمی شود،واین پیکِ کوی وفا با هر دلی آشنا نمی گردد.بیداری میِ تلخ وش است،با هر کامی سازگار و گوارا نیست.چه ام الخبائث است هر که را نوشیده است بلکه اندکی از آن چشیده است از مشتهیات نفسانی حتی از حور و غلمان چشم پوشیده است و دست کشیده است،آری:

آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند         أشهی لنا و أحلی من قبلهِ العذاری

حالا که آمدی گویمت: «واستقِم کما أُمرت» که «إنَّ الذین قالوا ربُّنا اللهُ ثُمَّ استقاموا تتنزَّلُ علیهم الملائکهُ ...»

چه خواهی که نداری و برای تو نیست؟اگر طالب مقام محمودی: «و مِنَ اللیلِ فتَهَجَّد به نافلهً لک عسی أن یَبعَثَکَ رَبُّکَ مقاماً محموداً».اگر عاشق مواقف شهودی:«أوَ لم یَکفِ برَبِّکَ أنّه علی کلّ شیءٍ شهید».اگر دستورالعمل خوراک خواهی الحمدلله همه ما در سفره عالم غیر معلمیم! می دانیم که چه کاره ایم احتیاج به دستور نداریم.

نامه ها برنامه ها