شعر ماندگار
اینها چکیده تجربه عمری است که با شعر و شعرا سپری کرده ام. خلاصه ی مقاله ای است که هنوز پاک نویس نشده است
برای این که شعر ماندگار بشود به نظر حقیر باید سه ویژگی داشته باشد
هنر شعری (استفاده به جا از فنون شاعری)
اندیشه متعالی
بدیع و غیر تقلیدی بودن
شعرای درجه یک هر سه مورد را به طور همزمان دارند فردوسی سعدی مولوی و حافظ
اما دو مورد اول بسیار مهم هستند
و در مورد شعرای دسته بعدی هم هر سه ویژگی وجود دارد
ولی از مورد اول و دوم یکی بر دیگری غلبه دارد مانند خاقانی و نظامی که هنر شعری بسیار عالیست ولی پشتوانه اندیشه در شعر آنها به پای گروه اول نمی رسد.
گلشن راز هم معکوس این است یعنی اندیشه بر هنر شعریش غلبه دارد.
به عقیده این کمترین دیگر شعرا را هم با این معیار باید بسنجیم پس آن می توانیم تشخیص دهیم که شعر ماندگار خواهد یا قبل شاعر خواهد مرد.
منظور ما شعری است که همه زمانها اعتبار داشته باشد . نه در زمان حیات شاعر.
ح.ز
تنها دوره ای که شعر ماندگار نشد. شعر دورخ بازگشته چون تقلید محض بود و بس . چیزآنچنان تاره ای نداشت. گاهی مثلا در اشعار کسانی مثل قاانی شاید بتونیم از نر برخی عناصر شعری چیزی پیدا کنیم اما کافی نبودن. برای همین ماندگار نشد.
