پانزدهمین نشست از مجموعه‌ی درس‌گفتارهایی درباره‌ی خاقانی به «گرایش خاقانی به عرفان» اختصاص داشت که چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت با سخنرانی دکتر مهدی محبتی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. با اینکه شالوده‌ی بسیاری از قصاید خاقانی بر توحید و موعظه و حکمت و انزوا و فقر و مسائلی از این دست استوار است و قصایدی که رهاورد حج اوست نیز از همین قسم است، کمتر درباره‌ی گرایش خاقانی به عرفان و تصوف بحث شده است.
چهل‌وسومین
نشست از مجموعه‌ی درس‌گفتارهایی درباره‌ی خاقانی به «خاقانی چه می‌گوید؟»
اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر معصومه معدن‌کن، استاد دانشگاه تبریز،
برگزار شد.
معصومه معدن‌کن در ابتدا به طرح پرسش‌هایی پرداخت و گفت: دیوان خاقانی حدود ۱۷هزار بیت در قالب‌های رایج فارسی دارد. خاقانی در دیوان خود از چه گفته است؟ چه نکات و ترکیبات و نازک‌اندیشی‌های بدیعی ارائه کرده است؟ تاریخ و اجتماع تا چه حد در دیوان او انعکاس یافته است؟ در کدام یک از قالب‌های شعری موفق‌تر بوده است؟ چه مضامینی در شعر او برجسته‌تر است و مخاطب امروزی با کدام یک از اشعار دیوان خاقانی مأنوس‌تر است؟
