در این وبلاگ به بحث درباره مطالب ادبی و عرفانی می پردازیم. مسائل
عرفانی شامل عرفان نظری و عملی خواهد بود. هر چند حقیر عرفان واقعی را
همان عرفان عملی می داند و به نزد وی عرفان نظری با همه محاسنش شاخه ای است
از فلسفه به روشی متفاوت. که روش فلسفه استدلالی است ولی روش عرفان نظری
اشراقی؛
حقیر بر این باور است جوینده ی عرفانی که بدون توجه به عرفان
عملی در پی یاد گرفتن نظرات عرفا (عرفان نظری) است نه تنها به جایی نمی رسد
که رفته رفته حجاب بر حجاب می افزاید چون بر خلاف سایر دانشها که عمل تابع
علم هست در عرفان علم تابع عمل است. یعنی ابتدا سالک به سعی و تلاش و
تعبد و عبادت در راه رسیدن به حقیقت می پردازد و سپس به لطف الهی اشراقات
ربانی بر دلش سرازیر می شود اما سایر علوم مانند پزشکی ابتدا طبیب به
فراگرفتن طب می پردازد و آنگاه به عمل طبابت مشغول می شود.
پس پرداختن به عرفان نظری بدون قدم نهادن در سیر و سلوک نوعی خودفریبی است.
البته
این عبد حقیر هیچ ادعایی در سیرو سلوک ندارد و متاسفانه قدم در این راه
ننهاده (هر چند معتقد بر عرفان شریعت گرای شیعه می باشد همان راهی که افراد
بزرگی شبیه سید علی آقا قاضی و میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و امام
خمینی(ره) و علامه طباطبایی و علامه حسن زاده و امثال ایشان رفته اند.و سر سلسله اینان را می توان ملا حسینقلی همدانی دانست که این نحله از عرفا را با عنوان مکتب عرفانی نجف می شناسند.) ولی
دوستدار این طایفه می باشد.
مرتبط با :
عرفان نظری باید به عرفان عملی و سلوک بینجامد.
مجددا تأکید می گردد: این حقیر هیچگونه ادعایی درباره سیر و سلوک مسائل آن نداشته و آنچه در این وبلاگ درج می شود فقط دیدگاه های اساتید عرفان و اخلاق می باشد.